1 ـ  جابجایی کارکنان شاغل در سازمان بهداشت و درمان صنعت نفت تابع مقررات و شرایط خاصی است که در ذیل به چند مورد از مهمترین آنها اشاره می شود.

1 ـ 1 ـ جابجایی کارکنان پیمانکار و قرارداد کار موقت بین دستگاه ها بر اساس دستورالعمل وزیر محترم نفت در حال حاضر ممنوع است.

2 ـ 1 ـ در حال حاضر کارکنان پیمانکاری امکان جابجایی بین مناطق بهداشت و درمان را ندارند.

3 ـ 1 ـ کارکنان قرارداد کار موقت در صورت عدم نیاز مبدا به جایگزین و اعلام نیاز مقصد به خدمات آنان پس از کارشناسی های ستاد سازمان و تصویب کمیته مشورتی نیروی انسانی ستاد و تصویب مدیرعامل محترم می توانند انتقال موقت یا دائم داشته باشند.

4 ـ 1 ـ برای مأموریت یا انتقال کارکنان رسمی بین مناطق باید ابتدا موافقت مبدأ و عدم نیاز به جایگزین و همچنین نیاز مقصد به خدمات آنان جهت کارشناسی به ستاد سازمان ارسال و در صورت تصویب در کمیته مشورتی نیروی انسانی ستاد و تصویب مدیرعامل محترم سازمان امکان جابجایی فراهم می شود.

2 ـ انتقال ماموریت به کلانشهر تهران بطور عموم ممنوع می باشد. استثنای این ممنوعیت در دو مورد است:

1 ـ 2 ـ در مورد تبعیت از همسر برای کارکنان اناث در صورتی که شوهر کارمند، نظامی یا کارمند رسمی دولت باشد که با ارائه مدارک و گواهی دائم جهت تصویب به شرکت ملی نفت ارجاع خواهد شد.

2 ـ 2 ـ در صورت رأی کمیسیون عالی پزشکی صنعت نفت مبنی بر ضرورت انحصاری حضور موقت یا دائم کارمند در تهران جهت پیگیری درمان های لازم که در استان محل سکونت کارمند به هیچ وجه قابل دسترسی نیست،  که با ارائه مدارک و گواهی های لازم جهت تصویب به شرکت ملی نفت ایران ارجاع خواهد شد.

3 ـ هرگونه درخواست جابجایی اعم از مأموریت با انتقال دائم ابتدا باید توسط کارمند به رئیس بهداشت و درمان منطقه خود ارائه و پس از موافقت منطقه مبنی بر موافقت با جابجایی و عدم درخواست جایگزین بجای وی نامة کتبی به مدیریت محترم منابع انسانی سازمان ارسال شود.

1 ـ 3 ـ در صورت موافقت منطقه مقصد و تصویب کمیتة مشورتی نیروی انسانی و تصویب مدیرعامل محترم جابجایی به شکل مأموریت یا انتقال دائم صورت خواهد گرفت.

4 ـ در صورت وجود چند متقاضی برای مأموریت یا انتقال به یک منطقه خاص و محدودیت در نیاز و پذیرش آن منطقه اولویت با کسانی خواهد بود که کمیته مشورتی نیروی انسانی سازمان بر اساس امتیاز بندی سوابق، ارزشیابی های دو سال آخر، عدم تعهد به خدمت در منطقه خاص امتیاز بیشتری برای وی قائل شود.

5 ـ جابجایی و انتقال، حق قانونی و سازمانی هیچ کارمندی نبوده و سازمان هیچگونه تعهد یا الزامی مبنی بر پذیرش درخواست انتقال کارکنان ندارد.

6 ـ پس از گذشت 6 ماه مأموریت و عدم بازگشت کارمند به منطقه، منطقه مبدأ می تواند وی را از سمت سازمانی خود برداشته و آن سمت را به فرد واجد شرایط دیگری بدهد و کارمند حق اعتراض نخواهد داشت.